Samodzielny Zakład Entomolgii Stosowanej SGGW

Akarologia ogólna i stosowana

Przedmiot specjalizacyjny, wykłady 15 h.; ćwiczenia 13 h.; ćwieczenia terenowe 2; forma zaliczenia: zaliczenie pisemne (test wyboru);

Założenia i cele przedmiotu:

Przedmiot poszerza wiedzę z zakresu szkodliwych roztoczy występujących w uprawach ogrodniczych. W ramach przedmiotu studenci zapoznają się z obecnym stanem wiedzy na temat akarologii ogólnej oraz najważniejszych grupy roztoczy, ich znaczeniem w życiu i gospodarce człowieka oraz metodami ograniczania liczebności gatunków szkodliwych. W ramach ćwiczeń zaprezentowane będą metody pobierania prób, ich ekstrakcji oraz preparowania, stosowane w badaniach nad poszczególnymi grupami tych stawonogów. Ponadto bazując na spreparowanych osobnikach studenci zapoznają się z cechami diagnostycznymi najważniejszych gospodarczo taksonów roztoczy.

Efekty kształcenia – nabyte umiejętności i kompetencje:

Po zakończeniu przedmiotu studenci posiądą wiedzę na temat ogólnych zagadnień dotyczących roztoczy, takich jak: morfologia, anatomia biologia i ekologia. Ponadto bardziej szczegółowo zapoznają się z wiedza na temat grup ważnych gospodarczo. W sposób praktyczny, w ramach ćwiczeń, poznają metody zbierania, kolekcjonowania i preparowania roztoczy oraz posiądą umiejętność rozpoznawanie najważniejszych rodzin i gatunków.

Tematy wykładów/ćwiczeń:

Przedmiot będzie realizowany w blokach dwugodzinnych z podziałem na część wykładową i ćwiczenia. W ramach wykładów omówiona będzie: systematyka, morfologia i anatomia roztoczy; ich biologia i ekologia; przedstawione zostaną szkodliwe gatunki związane z roślinami; szkodniki produktów przechowywanych, roztocze glebowe oraz alergenne i pasożytnicze. Ponadto przedstawione zostaną możliwości wykorzystania roztoczy w biologicznej metodzie ochrony roślin a także metody zwalczania gatunków szkodliwych. Na ćwiczeniach wykonywane będą zadania pozwalające na zapoznaje się studentów z metodami zbioru i konserwacji roztoczy bytujących w różnych środowiskach. Ponadto studenci będą ćwiczyli wykonywanie preparatów mikroskopowych oraz zapoznają się z cechami diagnostycznymi najważniejszych grup tych stawonogów.

Metody i pomoce dydaktyczne:

Wykłady prowadzone będą w oparciu o prezentacje oraz filmy na temat roztoczy. W trakcie ćwiczeń wykorzystane będą urządzenia do ekstrakcji roztoczy (lejki Tulgrena), mikroskopy stereoskopowe do zbierania i preparowanie roztoczy oraz mikroskopy biologiczne do diagnostyki wybranych grup i gatunków roztoczy. Ponadto przewidziane jest krótkie wyjście w teren w celu poznania metod pobierania prób do badań nad ta grupa stawonogów. próby te wykorzystane będą w trakcie ćwiczeń.

Literatura (podstawowa i uzupełniająca):

Krantz G.W., Walter D.E. 2009. A manual of Acarology. Texas University Press, Lubock.
Boczek J. 1999. Zarys Akarologii Rolniczej. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Boczek J., Lewandowski M. 2016. Nauka o szkodnikach roślin uprawnych. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Evans G.O. 1992. Principles of Acarology. Wallingford, Oxon.

 

Integrowana ochrona roślin rolniczych przed szkodnikami

Integrowana ochrona roślin rolniczych przed szkodnikami

Przedmiot kierunkowy, wykłady 15 h.; ćwiczenia 30 h.; forma zaliczenia: egzamin pisemny;

Założenia i cele przedmiotu:

Przedmiot realizowany będzie, w formie wykładów oraz ćwiczeń, prowadzonych w zarówno w sali ćwiczeniowej oraz w terenie. Celem zajęć jest zapoznanie studentów z zagadnieniami dotyczącymi biologii szkodników poszczególnych upraw rolniczych, metodami ich monitoringu oraz zwalczania, a także metodykami integrowanej produkcji dla roślin. W ramach ćwiczeń, studenci będą doskonalili umiejętność identyfikacji szkodników oraz ich uszkodzeń, a także ćwiczyli planowanie zabiegów ochrony przed szkodnikami w oparciu o zasady integrowanej produkcji roślin rolniczych. W ramach wykładów poruszone zostaną również zagadnienia dotyczące wpływu pestycydów na środowisko oraz organizmy pożyteczne.

Opis przedmiotu:

Tematyka wykładów: Wpływ czynników biotycznych i abiotycznych na liczebność populacji organizmów szkodliwych i pożytecznych w agrocenozach; metody ograniczania liczebności organizmów szkodliwych stosowane w integrowanej metodzie ochrony upraw rolniczych; zasady integrowanej ochrony roślin rolniczych; systemy integrowanej ochrony roślin poszczególnych upraw rolniczych.

Tematyka ćwiczeń: Możliwości wykorzystania poszczególnych metod w integrowanej ochronie roślin; analizę przepisów prawnych w zakresie ochrony roślin; przegląd i diagnostykę najważniejszych szkodników poszczególnych upraw ogrodniczych, metody sygnalizowania i prognozowania występowania szkodników; dobór metod ograniczania liczebności szkodników; dobór zoocydów w integrowanej produkcji; zasady dobrej praktyki rolniczej; przegląd, analizę oraz dyskusję nad problemami występowania szkodników w różnych uprawach ogrodniczych zawartych w „Metodykach Integrowanej Produkcji”, zalecanych przez PIORiN dla poszczególnych upraw roślin rolniczych; ćwiczenia terenowe: określenie liczebności zimujących stadiów szkodników, wykorzystanie pułapek feromonowych do monitoringu pojawu szkodników oraz wpływ roślinności otaczającej na liczebność organizmów pożytecznych.

Literatura (podstawowa i uzupełniająca):

Boczek J., Lewandowski M. 2016. Nauka o szkodnikach roślin uprawnych. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Boczek J. 1992. Niechemiczne metody zwalczania szkodników roślin., Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Goszczyński W. 1993. Zoocydy w ochronie roślin.Wydawnictwo SGGW, Warszawa;
Trojan P. 1975. Ekologia ogólna. PWN, Warszawa.
Hagler J.R., 2000 Biological control. In: Rechcigl J.E., Rechcigl N.A. 2000. Insect pest management. Techniques for environmental protection. Lewis Publ. Boca Raton, London, New York, pp. 207-241.
Gerson U., Smiley R.L., Ochoa R. 2003. Mites (Acari) for Pests Control. Blackwell Science Ltd, Oxford, UK.
Diagnostyka szkodników roślin. Tomy I-IV. Prace zbiorowe pod redakcją Jana Boczka, Wydawnictwo SGGW, Warszawa.