Biologiczne metody zwalczania agrofagów
Efekty kształcenia – nabyte umiejętności i kompetencje:
Absolwent uzyskuje wiedzę o tych elementach infrastruktury ekologicznej, które zapewniają utrzymanie bioróżnorodności wrogów naturalnych szkodników i ich prawidłowe wykorzystanie w ochronie upraw. Nabywa umiejętność rozpoznawania gatunków organizmów pożytecznych występujących w agrocenozach.
Tematy wykładów (10 h Kat. Entomologii Stosowanej i 5 h Kat. Fitopatologii):
1. Definicja walki biologicznej, zakres stosowania i pozycja wśród innych metod ochrony roślin przed szkodnikami.
2. Strategie walki biologicznej.
3. Przegląd grup wrogów naturalnych (4h).
4. Ograniczenia związane ze stosowaniem różnych rodzajów walki biologicznej.
5. Ryzyko sprowadzania obcych gatunków entomofagów.
6. Stosowanie walki biologicznej w wybranych uprawach (2h).
7. Znaczenie biologicznych metod ochrony roślin przed chorobami.
8. Wykorzystanie wirusów i bakterii w biologicznej ochronie roślin przed chorobami.
9. Rola zjawiska nadpasożytnictwa grzybów w biologicznej ochronie roślin przed chorobami.
10. Grzyby, środki pochodzenia naturalnego, gleby oporne SAR wykorzystane w biologicznej ochronie roślin przed chorobami.
11. Biologiczna ochrona roślin przed chorobami prowadzona w uprawach ekologicznych.
Tematy ćwiczeń - bloki 2 godz. (11 h Kat. Entomologii Stosowanej i 4 Kat. Fitopatologii):
1. Występowanie entomofagów w agrocenozach (kolekcja roślin rolniczych SGGW).
2. Działanie oraz rozwój grzyba Beauveria bassiana na wybranym gatunku szkodnika - ćwiczenia laboratoryjne.
3. Ocena skuteczności oraz obserwacja rozwoju entomopatogenicznych nicieni - ćwiczenia laboratoryjne.
4. Wpływ drapieżnych roztoczy na rozwój przędziorka chmielowca – ćwiczenia laboratoryjne.
5. Wykorzystanie parazytoidów w zwalczaniu mszyc.
6. Wykonanie preparatów mikroskopowych nadpasożytów grzybów Szczegółowe omówienie mechanizmów odżywiania nadpasożytów grzybów rdzawnikowych i mączniaków prawdziwych.
7. Zjawisko antagonizmu wśród mikroorganizmów na przykładzie wybranych gat. grzybów i bakterii Wykonanie doświadczenia obrazującego działanie fitoncydów.
8. Zaliczenie przedmiotu
Literatura (podstawowa i uzupełniająca):
Banaszak J., Wiśniewski H., 2003. Podstawy ekologii. Wyd. Adam Marszałek , Łysomice, 587 str.
Boczek J., 1992. Niechemiczne metody zwalczania szkodników roślin. Wyd. SGGW
Boczek J., Lipa J. J., 1978 (red.). Biologiczne metody walki ze szkodnikami roślin.PWN Warszawa
Boller E.F., Hani F., Poehling H-M.2004. Ecological infrastructures. Ideabook on functional biodiversity at the farm level. Temperate Zones of Europe. Mattenbach AG, Switzerland 211 str.
Hagler J.R., 2000 Biological control . w Insect pest management. Techniques for environmental protection. Rechcigl J.E., Rechcigl N.A (red.) Lewis Publ. Boca Raton, London, New York str. 207-241.
Jeffries P., Young T. W. K. 1994. Interfungal Parasitic relationships. CAB International, Wallingford, UK.
Lilly V. G., Barnett H. L. 1959. Fizjologia grzybów. Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne.
Mańka M.(ed.) 1995. Environmental biotic factors in integrated plant disease control European Foundation For Plant Pathology. 3rd Conference hosted by Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne (The Polish Phytopatological Society).
Mukerji K. G., Garg K. L. 1988. Biocontrol of plant diseases. CRS Press. Vol. 1
Mukerji K. G., Garg K. L. 1988. Biocontrol of plant diseases. CRS Press. Vol. 2
Orlikowski L. B., Skrzypczak Cz. (ed.). Seria tytułów. Section for Biological Control of Plant Diseases Research Institute of Pomology and Floriculture. Printed by ISK, Skierniewice.
Płachecka A. 2005. Microscopical observations of. Sphaerellopsis filum, a parasite of Puccinia recondita. Acta Agrobot.58 (1): 67-71.
Płachecka A. 2005. Two smut fungi (Ustilaginales) new to Poland. Phytopathologia Polonica. 38: 99-101.Weber Z., Grajek W., Werner M., Frużyńska-Jóźwiak D. 2000. Influence of Trichoderma viride (85/1) and T. harzianum (658) on the growth of three plant species and their control effect against particular isolates of Fusarium oxysporum. Phytopath. Pol. 19: 107-115.
Weber Z., Werner M., Frużyńska-Jóźwiak D. 2001. Przeżywalność grzybów z rodzaju Trichoderma w biopreparatach z różnymi nośnikami i ich skuteczność w ochronie roślin przed Fusarium oxysporum. Progress in Plant Protection / Postępy w Ochronie Roślin 41, 2: