Historia Katedry Entomologii Stosowanej SGGW w Warszawie
Utworzenie Zakładu Szkodników Roślin pod kierunkiem Doc. dr Władysława Węgorka w obrębie Katedry Ochrony Roślin (kierownik Prof. dr Józef Kochman) 10 marca 1953 r. przy Wydziale Ogrodniczym było z jednej strony spowodowane dynamicznym rozwojem metod ochrony roślin przed szkodnikami w świecie, a z drugiej strony zmianami w faunie szkodników w uprawach ogrodniczych i rolniczych. Do tej pory zajęcia dydaktyczne dla studentów Wydziału Ogrodniczego prowadzili wybitni ekolodzy, ale bardziej związani z ochroną lasu przed szkodnikami. Szczególnie zmiany wprowadzane w sadownictwie przez Instytut Sadownictwa (kierowanego przez Prof. dr Szczepana Pieniążka), a z drugiej strony coroczne gradacje agresywnych populacji stonki ziemniaczanej na tak podstawowej roślinie dla wyżywienia społeczeństwa i wykorzystywanej jako paszy jakim był wtedy ziemniak, spowodowały, że należało więcej uwagi poświęcić tym specjalistycznym zagadnieniom. W 1954 przemianowano ten zakład na Zakład Entomologii. Ponieważ w 1955 r. Doc. W.Węgorek został mianowany. „Komisarzem do spraw stonki ziemniaczanej” i przeniesiony do Poznania, gdzie następnie zorganizował filię Instytut Ochrony Roślin, obowiązki kierownika Zakładu Entomologii pełnił Doc. dr Henryk Sandner. W okresie od 1 października 1958 do 1 października obowiązki kierownika pełnił Prof. dr Zbigniew Kawecki, będąc jednocześnie kierownikiem Katedry Zoologii przy Wydziale Zootechniki SGGW.
Nowym impulsem rozwoju Zakładu było przeniesienie dr Jana Boczka, pracownika Instytutu Ochrony Roślin w Puławach i jednego z pierwszych stypendystów (1958-1959) Fundacji Rockefelera w USA do SGGW i objęcie kierownictwa Zakładu Entomologii Stosowanej. Zarządzeniem Min. Szkolnictwa Wyższego z dn. 26 listopada 1962 r. powołano Katedrę Entomologii Stosowanej a Doc. dr Jan Boczek, początkowo jako pełniącego obowiązki kierownika Katedry, a od 1964 do 1992 – kierownika Katedry. W międzyczasie w latach 1970 – 1982 Katedrę Entomologii Stosowanej wraz z Katedrą Fitopatologii włączono do międzywydziałowego Instytutu Ochrony Roślin, nadal pod kierownictwem Prof. dr J. Boczka.
Kolejnymi kierownikami Katedry byli profesorowie: Danuta Kropczyńska-Linkiewicz (1992-2002) i Zbigniew T. Dąbrowski (od 2003r.).
W okresie 46 lat istnienia i dynamicznego rozwoju Zakładu i Katedry Entomologii Stosowanej SGGW, dorobek pracowników uzyskał statut międzynarodowy. Dzięki uzyskanym 9-u specjalnym projektom badawczym w ramach współpracy z Departamentem Rolnictwa USA (tzw. Pl-480), nie tylko można było zatrudnić dodatkowych pracowników (pod koniec lat 1970-1980-tych stan zatrudnienia dochodził do 36 osób), ale też zapewnić dobre warunki do prowadzenia badań w ramach prac doktorskich i habilitacyjnych pracownikom etatowym SGGW. Światowe uznanie uzyskały badania w zakresie: (a) taksonomii, biologii i szkodliwości szpecieli (Eriophyoidea); (b) bionomii, fizjologii i szkodliwości szkodników magazynów i przechowalni, szczególnie rozkruszków (Acaroidea); (c) bionomii i efektywności drapieżnych roztoczy (Phytoseiidae) w walce biologicznej ze szkodnikami; (d) taksonomii, bionomii i ekologii mszyc (Aphidodea); (e) bahawioralnych i fizjologicznych powiązań rośliny – szkodniki, w tym poznanie mechanizmów odporności odmianowej.
Jednocześnie już w latach 1970-tych zainicjowano pierwsze badania polowe nad podstawami integrowanej ochrony: rzepaku, marchwi i porów nasiennych przeciwko szkodnikom, a w latach 1980-tych szkodników pieczarkarni. Pod koniec lat 1980-tych rozpoczęto intensywne prace nad wykorzystaniem wrogów naturalnych do ochrony pomidorów i ogórków w szklarniach i zainicjowano prace nad ochroną terenów zurbanizowanych przed organizmami szkodliwymi (obecnie określane: Urban Integrated Pest Management). Od 2004 r. prowadzi się jedyne badania nad oddziaływaniem roślin zmodyfikowanych genetycznie na organizmy niedocelowe w Polsce.
